το βλεμμα σου

καλε μου
με αφησες απο εχθες  να μαντευσω πως δεν σου ειμαι αδιαφορη
ημουν συνηθισμενη να σου φερομαι σαν φιλη απλη αδελφικη
και να περιμενω παντα προθυμη της διαταγες σου
θυμασαι.?
καθε καπριτσιο σου και επιθυμια σου ηταν για μενα νομος ιερος
γιατι εσυ ησουν ο καλος μου φιλος και αδελφος που σε μενα εχυνες βαλσαμο και παρηγορια στη τρικυμισμενη ζωη μου
απο εχθες ομως αλλαξαν ολα μου εταραξες το νου και τη καρδια
καταλαβα πολλα απο το βλεμμα σου
ειδα μεσα μου το κοσμο να αλλαζει ειδα ενα κρυφο κοσμο λατρειας  και τρυφεροτητας
ποτε δεν ειχα ονειρευτει αντρικο βλεμμα με τοση γλυκα και αυτο το βλεμμα σου μου τα φανερωσε ολα και ας  με φωναξες αδικα.